Three Poems by Justyna Bargielska

Translated from the Polish by Maria Jastrzębska

In time for the gangway to close

So the weekend’s over and I’m looking for your body
because it must be found and buried
and it will be my great joy if it’s me
who is allowed to bury it, although can you speak of joy
when I know your body

ought to be in the desert being eaten by animals
till it vanishes? The same ought to happen
to my body when it finds yours
and sits down beside it.

To weep over your body, be eaten in my own,
to watch so that no one comes near is the challenge
I need to undertake so that someone, some time, understands
something of what happened here.

Na czas zamknięcia kładki

I przeszedł weekend, i szukam twojego ciała,
bo musi zostać odnalezione i zakopane,
i będę miała dużo szczęścia, jeśli to właśnie mnie
pozwolą je zakopać, choć czy można mówić o szczęściu,
gdy wiem, że twoje ciało

powinno być na pustyni jedzone przez zwierzęta,
aż zniknie. Z moim ciałem, gdy odnajdzie twoje
i usiądzie obok, powinno stać się to samo.

Opłakiwać twoje ciało, być zjadaną w swoim,
i pilnować, by nikt nie podchodził, to wyzwanie
należy podjąć, żeby ktoś coś kiedyś zrozumiał
z tego, co tutaj zaszło.

Two Fiats

I’m turning up the volume so The Lord will take me unto himself.
A man, a boy really with a white baby bath under his arm
and the lights of a small aeroplane on a distant runway
herald the same thing. A flower in black tulle on the seller’s lapel,
the leaf which turned its silver underside to me
heralding the death of the heralded no matter
whether I wrap them in cotton or foil.
We had children, but they weren’t children, they were day shoes.
I’m not leaving you, shoes, I’m merely walking ahead.

Dwa fiaty

Pogłaśniam, żeby Pan Bóg zabrał mnie do siebie.
Mężczyzna, właściwie chłopiec z białą wanienką pod pachą
i światła małego samolotu daleko na pasie lotniska
zwiastują tak samo. Czarny tiulowy kwiatek na gorsie ajentki,
liść, który odwrócił się do mnie srebrnym spodem
zwiastują śmierć zwiastowanego bez względu na to,
czy je owinę bawełną, czy folią.
Mieliśmy dzieci, ale to nie były dzieci, to były buty na dzień.
Nie zostawiam was, buty, tylko idę przodem.

Translation

From the street through the window I see my mum standing at the sink
in a burning house. I’ve been burning for a good while myself.
Not much is left of her, just her profile really. Thirty years will pass
and my daughter will watch me through a street window
burning in a burning house. I don’t even know
if by then she’ll know what she’s watching.

I’ve made room for death in my life.
I’ve lifted off the quilt, my shirt, opened the rib cage.
I wouldn’t have room for any of you if I hadn’t made
room for death. Until I made room for death
I didn’t have room for any of you, don’t delude yourselves.
I crack open a walnut and find the ashes of a mouse,
husband and children, my prize, my confirmation.

Przekład

Z ulicy przez okno widzę, jak mama stoi przy zlewie
w płonącym domu, sama płonąc od dobrej chwili,
niedużo z niej zostało, właściwie sam profil. Minie trzydzieści lat
i moja córka będzie przez okno z ulicy
podglądać, jak płonę w płonącym domu. Nawet nie wiem,
czy będzie już wtedy wiedzieć, co podgląda.

Zrobiłam miejsce na śmierć w swoim życiu,
odchyliłam kołdrę, koszulę, odemknęłam klatkę żeber.
Nie miałabym miejsca dla nikogo z was, gdybym nie zrobiła
miejsca śmierci. Póki nie zrobiłam miejsca śmierci,
dla nikogo z was nie miałam miejsca, nie łudźcie się.
Otwieram orzech i znajduję prochy myszki,
męża i dzieci, swoją nagrodę, swoje potwierdzenie.

Born in Warsaw in 1977, Justyna Bargielska has published eight poetry collections, two works of fiction, two children’s books and two plays. She is twice the winner of the Gdynia Literary Prize—in 2010 for her poetry collection Dwa fiaty (Two Fiats) and in 2011 for her short fiction, Obsoletki (Born Sleeping)—and, among many other awards, winner of the Rainer Maria Rilke poetry competition in 2001. Her most recent collection is Selfie na tle rzepaka (Selfie against a field of rape) from Biuro Literackie, 2016. A literary drama Clarissima was premiered in Zakopane in 2014. Her work has been translated into French, German, Slovene, Dutch, Russian and Czech. She lives in Warsaw and teaches at the Jagiellonian University in Kraków. The Great Plan B, selected poems by Justyna Bargielska translated from Polish by Maria Jastrzębska, is forthcoming from Smokestack Press October 2017.

Maria Jastrzębska was born in Warsaw and came to the UK as a child. She co-translated Elsewhere, the selected poems of Iztok Osojnik with Ana Jelnikar (Pighog Press 2011). Her translation of an extract of Justyna Bargielska’s Obsoletki (Born Sleeping) was featured in Best European Fiction (Dalkey Archive 2016). Her most recent collection is At The Library of Memories (Waterloo Press 2013) and her selected poems The Cedars of Walpole Park were translated into Polish by Wioletta Grzegorzewska, Anna Błasiak and Paweł Gawroński (Stowarzyszenie Żywych Poetów 2015). A new work, The True Story of Cowboy Hat and Ingénue, is forthcoming in 2018.